ΑΜΠΕΛΙ
(Άμπελος η οινοφόρος - Vitis vinifera, Οικ.: Vitaceae)
O Σεπτέμβριος, γνωστός και ως “Τρυγητής”, αποτελεί για το αμπέλι το μήνα της κορύφωσης και ολοκλήρωσης του τρύγου. Ο τρύγος, μαζί με το πάτημα των σταφυλιών ακολούθως, αποτελούσε από την αρχαιότητα μια από τις σημαντικότερες αγροτικές εργασίες και γινόταν αφορμή για γιορτή, όπως ήταν τα Διονυσιακά έθιμα, αφιερωμένα στο θεό του κρασιού Διόνυσο, που διαρκούσαν ολόκληρες μέρες και συνοδευόταν από μεγάλη κατανάλωση κρασιού. Ακόμα και σήμερα και σε πολλά μέρη, η απαρχή της συγκομιδής των σταφυλιών είναι σημαντική και συνοδεύεται από διάφορα έθιμα και εκδηλώσεις.
ΑΡΔΕΥΣΗ
Το αμπέλι συγκαταλέγεται στα φυτά που προσαρμόζονται σε ξηρά και θερμά εδάφη, ωστόσο η παραγωγή ικανοποιητικών ποσοτήτων σταφυλιών ποιότητας καθιστά αναγκαία την άρδευση των αμπελώνων, με εξαίρεση κάποιων συγκεκριμένων παραδοσιακών ξηρικών ποικιλιών. Η ποσότητα του νερού άρδευσης και η συχνότητα που εφαρμόζεται καθορίζεται από συνδυασμό παραγόντων, όπως :
- Από την ποικιλία και τις ανάγκες της. Γενικότερα μπορεί να ειπωθεί πως οι ποικιλίες οινοποίησης έχουν μικρότερες ανάγκες σε νερό σε σχέση με τις επιτραπέζιες ποικιλίες.
- Από τον τύπο του εδάφους και την ικανότητα συγκράτησης του νερού. Αξίζει να σημειωθεί πως το σύνολο του αναγκαίου νερού προσλαμβάνεται από το ριζικό σύστημα των φυτών της αμπέλου από βάθος εδάφους 0-60cm, καθώς η ικανότητα απορρόφησης του ενεργού ριζοστρώματος της φτάνει τα 60-80cm.
- Από το ετήσιο ύψος βροχόπτωσης. Συνολικά, οι ανάγκες ενός πρέμνου σε νερό κυμαίνονται μεταξύ 500-1200mm κατά τη διάρκεια μιας καλλιεργητικής περιόδου.
- Από την επιθυμητή ποιότητα του προϊόντος. Ιδιαίτερα στις ποικιλίες οινοποίησης, η ποιότητα του οίνου καθορίζεται και από το νερό που προσλαμβάνει το φυτό, καθώς αυτό επηρεάζει την αναλογία της περιεκτικότητας των σταφυλιών σε οξέα – σάκχαρα, που αποτελεί έναν από τους βασικούς παράγοντες της ποιότητας του κρασιού.
- Από την εποχή και κυρίως το βλαστικό στάδιο της ανάπτυξης. Οι απαιτήσεις σε νερό των φυτών της αμπέλου διαφοροποιούνται στα επιμέρους στάδια ανάπτυξης. Αρχίζουν να αυξάνονται από το στάδιο ανάπτυξης των βλαστών, φτάνοντας το μέγιστο κατά το στάδιο ανάπτυξης της ράγας, ενώ αρχίζουν να μειώνονται από το στάδιο του “γυαλίσματος” μέχρι την ωρίμανση. Σε αυτό το στάδιο απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην ποσότητα εφαρμοζόμενης άρδευσης, καθώς μπορεί να προκληθεί σχίσιμο των ραγών, μείωση της αντοχής του φυτού στις μυκητολογικές ασθένειες και πιθανόν και ποιοτική υποβάθμιση. Τέλος, μετά τον τρύγο και σε εδάφη με μικρή υδατοχωρητικότητα ή σε περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες τους μήνες Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, συνίσταται η συνέχιση των αρδεύσεων για τη συντήρηση της φωτοσυνθετικής δραστηριότητας των φύλλων, την αύξηση των ριζών και την αποταμίευση υδατανθράκων και αζώτου στο ξύλο, λειτουργία που αυξάνει την αντοχή των πρέμνων στο χειμερινό ψύχος και συντελεί στην ομαλή βλάστηση την επόμενη άνοιξη.
Ως συμπέρασμα, θα μπορούσαμε να πούμε, πως η εφαρμογή της άρδευσης στο αμπέλι οφείλει να είναι ορθολογική, χωρίς υπερβολές και λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις καλλιεργητικές ανάγκες της ποικιλίας και το τοπικό μικροκλίμα της περιοχής, ώστε να αποφεύγονται οι κίνδυνοι προσβολής των πρέμνων από ασθένειες λόγω υπερβολικής εδαφικής υγρασίας, καθώς και σχίσιμο των ραγών κατά την ωρίμανση που λειτουργεί και ως πύλη εισόδου παθογόνων μικροοργανισμών.
Στην πάροδο των ετών έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες μέθοδοι άρδευσης, που εμφάνισαν ωστόσο προβλήματα στην φυτοπροστασία της αμπέλου καθώς και απαιτήσεις για κατανάλωση μεγάλου όγκου νερού σε περιόδους που η έλλειψη του είναι χαρακτηριστική.
Τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει η στάγδην άρδευση, η οποία παρέχει οικονομία νερού, ακρίβεια εφαρμογής και τις μικρότερες απώλειες από εξάτμιση ενώ μπορεί να εφαρμοστεί και σε εδάφη με δύσκολη τοπογραφία. Επίσης μπορεί να λειτουργήσει και σαν μέσο εφαρμογής λιπασμάτων, εξασφαλίζοντας καλύτερο έλεγχο και υψηλότερη αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή των θρεπτικών στοιχείων. Τέλος, περιορίζει την εμφάνιση των ζιζανίων μόνο στην αρδευόμενη επιφάνεια του εδάφους και δεν ευνοεί την ανάπτυξη μυκητολογικών και εντομολογικών προβλημάτων.
Η Palaplast διαθέτει ευρεία γκάμα προϊόντων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εγκατάσταση ενός αξιόπιστου και αποδοτικού συστήματος στάγδην άρδευσης :
- Αυτορυθμιζόμενοι Σταλακτηφόροι Σωλήνες (Paladrip-FC – Palaplast), Σταλακτηφόροι Σωλήνες (Paladrip – Palaplast, Paladrip-XL – Palaplast)
- Φίλτρα όπως : Φίλτρο Γραμμής Σπέσιαλ – (Πλαστικά Φίλτρα – Palaplast)
- Εξαρτήματα Σταλακτηφόρου Σωλήνα – (Σταλακτηφόρου – Palaplast)
- Μικροεξαρτήματα όπως : Γαντζάκι Απλό, Γαντζάκι Σούπερ (Μικροεξαρτήματα- Page 4 of 5 – Palaplast)
